طنزمرغ وخروس

گفت مرغی با خروس تاجدار

صحبتی  گویا و طنزی آجدار

که ای شجاعت پیشه ی این روزگار

غیرت  اندر  جسم  و  جانت  آشکار

ای دلیر و عاشق  و هم تای من

جان به لب آری بسی در پای من

شاه زیبا چهره ی خود خواه من

بی خبر ماندی ز سوز و آه من

ایکه از  اهل و عیال خود حمایت میکنی

پس چرا بر مرغ همسایه خیانت میکنی؟

سینه را بالاگرفت و پر تکانید آن خروس

با ارادت جمله ای گفتا به مرغ نوعروس

که ای فدایت جمله مرغان هوا

بنده  نیستم  در پی  باد  هوی

آنچه  دیدی  از  من عاصی  خطا

ایزد این خصلت به من کرده عطا